Elize van der PlasOver purpose ploeteren
We hebben als mens doelen nodig. Want zonder doelen ga je letterlijk doelloos door het leven. We zijn gemaakt om iets na te streven en je te blijven ontwikkelen.
Maar de laatste tijd lijkt de focus niet meer te liggen op het behalen van je doelen, maar op het vinden en leven van je zielsmissie of ‘purpose’.
Ik lees en hoort steeds vaker vragen zoals: Wat is jouw reden van bestaan? Wat heb jij ‘hier’ te doen?
Het pijnlijke van dit soort vragen is dat de focus op het vinden van jouw LEVENSDOEL indirect suggereert dat je zonder levensdoel niet echt meetelt, of op zijn minst niet alles uit je leven haalt.
Maar dat is grote ONZIN. Je kunt gelukkig zijn zonder. En, vooral: je bent ook waardevol zonder!
Voel je dus zeker niet slecht als je (nog) geen idee hebt wat jouw ‘missie in het leven’ is. En laat je ook niet opjutten door het feit dat ALLES tegenwoordig kan, maar dat alles daardoor ook lijkt te MOETEN.
De valkuilen van purpose ploeteren
- veel druk voelen om je ‘zielsmissie’ of ‘purpose’ te vinden
- je gefaald voelen als je niet weet wat je missie is of als jouw missie niet bijzonder, nobel en groots is
- wanneer je je een missie gevonden hebt, je helemaal kapot werken vanuit die missie.
Dit alles is nogal een opgave en vatte ik dus samen onder de noemer ‘Purpose ploeteren’. Het legt ontzettend veel druk op je en kan je het gevoel geven dat je faalt in het leven.
Purpose ploeteren en burn-outs
Misschien moeten we onze verwachtingen wat bijstellen zodat er wat ruimte komt om gewoon jezelf te ZIJN in plaats van iets te moeten WORDEN.
Want dat is wat er volgens mij schuilt achter veel burn outs. Niet faalangst, straalangst, please gedrag of perfectionisme, maar purpose-angst. De angst dat je niet voldoet aan de verwachtingen van het leven. De angst dat je niet alles uit het leven haalt omdat je niet weet wat jouw ‘doel’ of ‘nut’ is. Met als grootste onderliggende angst dat je twijfelt over je bestaansrecht.
Hoe voorkom je purpose ploeteren?
Ik denk dat het tijd is om wat meer aan verwachtingsmanagement te doen. Waar ik niet mee bedoel dat je kleiner moet gaan dromen of kleinere doelen voor jezelf moet stellen, maar wel dat ok is om te leven zonder geweldig glamoureus en unieke life mission.
Want misschien heeft niet iedereen een life mission, of misschien vind je jouw life mission wel nooit, of niet in dit leven…
En ook dan verdien je het om een fijn leven te leiden en niet steeds het gevoel te hebben dat je iets fout doet of tekort schiet.
Wat als je de verwachting van een life purpose aanpast naar de verwachting dat je gelukkig gaat zijn in dit leven?
En wat als je erop vertrouwt dat als het leven iets te doen heeft voor je, dit wel tot je zal komen.
Keep an open mind, be pro active in following your bliss en vertrouw erop dat dat genoeg is.
Simpelweg door de dingen te doen waar je hart een sprongetje van maakt. En nee, dit hoeft zeker niet hoogdravend te zijn.
Vraag jezelf maar eens af: wanneer voel jij je op je best?
Doe meer van DAT. Noteer dat als doel.
En nu komt het: juist door dingen te doen die jou JOU maken, kom je dichterbij jezelf. En door dichterbij jeZELF te komen, bij je ZIEL, kun je eventueel je zielsmissie vinden.
Hoe denk jij hierover?
Reageer hieronder ❤️
Veel liefs,
Elize
